Beza Guru dan Murid
Kalau cikgu sembang,
Cikgu bertukar fikiran,
Kalau kami bersembang,
Kami mengata yang bukan-bukan.
Kalau cikgu berbual-bual,
Cikgu bual isu semasa,
Kalau kami berbual,
Kami bual Akademi Fantasia.
Kalau cikgu bergaya,
Cikgu jadi lebih berkeyakinan,
Apabila kami bergaya,
Kami nak 'contact' kawan idaman.
Kalau cikgu senyum,
Cikgu seorang yang mesra,
Kalau kami senyum,
Senyum kami ada makna.
Apabila cikgu menulis,
Cikgu tulis laporan pelajaran,
Apabila kami menulis,
Kami lukis gambar syaitan.
Apabila cikgu pejam mata,
Cikgu fikir silapnya di mana,
Kalau kami pejam mata,
Kami tidurlah tu jawabnya.
Kalau cikgu ke tandas,
Cikgu melepaskan hajat di hati,
Kalau kami ke tandas,
Itu, dah memang hobi kami.
Kalau cikgu sembang,
Cikgu bertukar fikiran,
Kalau kami bersembang,
Kami mengata yang bukan-bukan.
Kalau cikgu berbual-bual,
Cikgu bual isu semasa,
Kalau kami berbual,
Kami bual Akademi Fantasia.
Kalau cikgu bergaya,
Cikgu jadi lebih berkeyakinan,
Apabila kami bergaya,
Kami nak 'contact' kawan idaman.
Kalau cikgu senyum,
Cikgu seorang yang mesra,
Kalau kami senyum,
Senyum kami ada makna.
Apabila cikgu menulis,
Cikgu tulis laporan pelajaran,
Apabila kami menulis,
Kami lukis gambar syaitan.
Apabila cikgu pejam mata,
Cikgu fikir silapnya di mana,
Kalau kami pejam mata,
Kami tidurlah tu jawabnya.
Kalau cikgu ke tandas,
Cikgu melepaskan hajat di hati,
Kalau kami ke tandas,
Itu, dah memang hobi kami.
X X X
I thought stanza 5 was particularly hilarious. "lukis gambar syaitan"?!?
I guess the moral of the poem is to give your students the benefit of the doubt; To not jump into conclusions. In other words, kena khusnudzon.
I mean, you've got to admit that we are rarely occupied with "[menulis] laporan pelajaran" kan?